You must and will go on at all costs including comfort & health & kicks; but keep it kickwriting at all costs too, that is, write only what kicks you and keeps you overtime awake from sheer mad joy.

Letter from Kerouak to Burroughs

home

Είναι ωραίο συναίσθημα να πακετάρεις για Χριστούγεννα και να νιώθεις πως φεύγεις από το σπίτι σου.

Το όμορφο σπίτι μου.

Restposten

Το βρήκα σήμερα σ’ένα από τα πολυάριθμα ντραφτ των δύο γραμμών. Διαβάζω την πρώτη φράση, «to teach how to live without certainty, and yet without being paralysed by hesitation». Η φιλοσοφία, η πολιτική, οι πορείες, η βία, η ψυχολογία;

To teach how to live without certainty, and yet without being paralysed by hesitation, is perhaps the chief thing that philosophy, in our age, can do for those who study it.

Bertrand Russel, History of Western Philosophy

Bibimbap

My dear C.,

I have been thinking about you. Today it was raining. I went to the Korean shop off the Bahnhofstrasse. I bought yuzu tea! I ordered and sat at the counter. Two Korean babies were running around. I looked at the quiet bar. Inside there, I felt like in Japan. Comfortable, unknown, calm.

A kiss,

 

Es muss glitzern!

Ο Ρούντι βρίσκεται εσχάτως και στο δικό μου σπίτι – προφανώς. Στην είσοδο.

Σήμερα έφυγα απ’τη δουλειά με μια πελώωωρια λαχτάρα για σπιτικά κουλουράκια – και χωρίς λεφτά, για την ακρίβεια με δέκα φράγκα δανεικά απ’το συνάδελφο. Μέτρησα και ξαναμέτρησα τα λεφτά μου, ζάχαρη, φόρμες αστεράκια, δύο και είκοσι πέντε ρέστα, χμ, ίσως ένα ψωμάκι στο δρόμο; Σύντομα αποδείχθηκε ότι στην Ελβετία με δύο και είκοσι πέντε δεν μπορείς να αγοράσεις τίποτα. Μάλιστα.

Ακολούθησαν σαμπλέ, μπισκότα με σοκολάτα, και τεστ διακόσμησης τρένων για δώρο.

Υπερβολικοί πειραματισμοί με χρώμα ζαχαροπλαστικής (Man beachte dabei den glitzernden Nagellack).

Rettet die Wale!

snow

Είναι όμορφο, κι είμαι χαρούμενη.

nest

A sad person may write a beautiful piece of poetry, while a sad dog may whine and scratch on the door when he is left alone.

Temple Grandin, Thinking in Pictures and Other Reports from My Life with Autism

Η Temple Grandin μπορεί να γράφει κάνοντας τη συσχέτιση ανάμεσα στο πώς λειτουργεί το μυαλό των αυτιστικών και των ζώων, αλλά αυτά που με στενοχωρούν τώρα  είναι ότι, α, αισθάνομαι ότι γρατζουνάω την πόρτα κάθε μέρα, όλη μέρα, κάθε μέρα, κάθε μέρα, κά-θε-μέ-ρα, και βου, ότι μοιάζει να αδυνατώ να γράψω οτιδήποτε (γιατί τι άλλο αποτελούν τα περισσότερα κείμενα αυτού του μπλογκ, παρά απόπειρες ενός λυπημένου ανθρώπου να γράψει a beautiful piece of poetry, για ασαφείς λόγους;)

[ευτυχώς υπάρχει η Björk και το Vespertine, αναπάντεχη ανακάλυψη μετά από σχεδόν δέκα χρόνια]

Από την άλλη υπάρχουν, ευτυχώς, στιγμές, που βλέπω πίσω απ’το βουνό. Πίσω απ’το βουνό έχει την εικόνα του μπροστινού κήπου καλυμμένο απ’το χιόνι και βήματα στην ησυχία, το πιο όμορφο ζευγάρι, τα κοινά βιβλία, την κοινή μουσική, τις φωτογραφίες, την κοινή παιδική τρέλα, τυρί, σοκολάτες, αχλάδια, έναν παγετώνα, fish&chips, όλα όσα χτίζουν a frail slippery house, a strong fragile house (beginning at the singular beginning of your smile), (φυσικά τον cummings), την αναπάντεχη, πρωτόγνωρη ευτυχία, μια μικρή υπόσχεση, το μέλλον.

Ίσως αυτό θα’πρεπε να το κολλήσω στον λευκό τοίχο μου. For the bad days. With the hope of better days.

putting things into perspective

γιατί από τη φύση τους οι κρυψώνες μετά από καιρό γίνονται θλιβερές.

έγραψε η holy και μ’έκανε να συνειδητοποιήσω ότι πρέπει κι εγώ να βγω. Βλέπεις, είναι πολύς καιρός που θέλω και προσπαθώ να γράψω (γεμάτα τα drafts από απόπειρες ποστ της μίας πρότασης).

Έξω, λοιπόν.

Έρωτας, χωρισμός, μετακόμιση, αεροδρόμια και τηλέφωνα, ευτυχία, πένθος, και πολλές ενοχές για περίπου τα πάντα. Αυτοί ήταν οι τελευταίοι πέντε μήνες μου.

[και να που πάλι τώρα δεν μπορώ να γράψω τίποτε περισσότερο. Θα το πατήσω το ρημάδι το publish όμως, γιατί μια αρχή πρέπει να γίνει.]

[enter title here]

Μου έλειπε ο χρόνος που θα καθίσω ήσυχη και θα μπορέσω να γράψω για μέρες, εβδομάδες. Και τώρα κάθομαι μπροστά στην οθόνη και σκέφτομαι, από πού αρχίζει κάποιος;

A story has no beginning or end: one arbitrarily chooses a moment of experience from which to look ahead.

Η ιστορία, λοιπόν, θα πρέπει να περιλαμβάνει αγάπη.

love is a deeper season than reason

Hey well, τουλάχιστον αυτή η διεύθυνσή μου δεν αλλάζει.