Βιβλία κατά της φθινοπωρινής μελαγχολίας:
- Eric Kandel, In Search of Memory. Η αυτοβιογραφία του Εβραίου…χμ…νευροεπιστήμονα(;) νομπελίστα (Νόμπελ Ιατρικής και Φυσιολογίας 2000) που εργάζεται στη μνήμη. Είδα μία ομιλία του Κandel πριν λίγο καιρό. Ο ογδοντάχρονος (αν δεν το έλεγε δε θα το πίστευα) Νεοϋορκέζος Εβραίος επιστήμονας με το παπιγιόν και τις τιράντες μου έκανε μεγάλη εντύπωση με τη ζωντάνια, το χιούμορ του, τις γνώσεις του στη μουσική και την ολοφάνερη αγάπη στην-παρούσα-γυναίκα του. Τους φαντάζομαι σ’ένα σαλόνι-γραφείο γεμάτο βιβλία. Άκουσα καλά λόγια για το βιβλίο, το θέμα, δε χρειάζεται να το πω, με κατατρέχει, ανυπομονώ.
- Haruki Murakami, Dance Dance Dance. Είχα πει ότι δε θα ξαναδιαβάσω Μουρακάμι, αλλά λίγο που ήταν στο βιβλιοπωλείο δίπλα στη Munro που τη λατρεύω αλλά δεν μπορώ ν’αντιμετωπίσω τώρα, λίγο που ήθελα κάτι φυσιολογικό, ελαφρύ, γρήγορο, σουρεαλιστικό, συγκινητικό; Η επιλογή ήταν μπροστά μου.
- Barack Obama, The Audacity of Hope. Άργησα, αλλά I need to know.
- Nick Hornby, How to Be Good. Συγγραφέας και τίτλος προδιαθέτουν για χαρά.
Πριν μία εβδομάδα έφυγε ο πρώτος άνθρωπος που γνώρισα στο πανεπιστήμιο, η πρώτη, και μια απ’τις καλύτερες, φίλες μου εδώ. Γεννημένη εδώ από Ισπανούς γονείς, αποφάσισε να κάνει το μεγάλο βήμα και να πάει για διδακτορικό στην Ισπανία.
Χτες το μεσημέρι έφυγε ένας φίλος που γνωρίσαμε πρόσφατα. Το υπέρτατο geek εξωτερικά, ένας πολύ έξυπνος, ταλαντούχος και ευαίσθητος άνθρωπος. Αφού τον έλιωσαν στο εργαστήριο που δούλευε, αποφάσισε να γυρίσει πίσω στην Τουρκία. Σύντομα θα πάει στρατό.
Συνεχίζεις όμως. Alors.
[δεν έχω καμία όρεξη και καμία έμπνευση να γράφω. είναι εμφανές νομίζω. γιατί; δεν ξέρω. υποψιάζομαι όμως.]
Καλημέρα.
υγ. τα υπόλοιπα θα τα αφήσω ασχολίαστα μάλλον λόγω της αγκύλης
{ }
Mamma! (ήταν μία καλή μέρα).
ΚΚΜοίρη, σήμερα σας σκεφτόμουν! Μου λείψατε. Καλά είστε;
Δεν ξερω ποσο κοντα ειμαι, αλλα αυτο με τους αποχωρισμους, οσο συνηθιζεται τοσο η θηλεια αυτη σφιγγει παραπανω αντι να την συνηθιζεις.
Μια απο την πρωτες φορες που αποχωριζομουν καποιον (στα πανεπιστημιακα μου χρονια) μου ειχε πει, «See you when I see you my friend» και οσο και να ειναι ομορφο, δεν το κανει πιο ευκολο.
Θελω να γραψω μια απαντηση και ελπιζω να μην μου παρει 3 μηνες !!! :)
Φιλια!
Στην πρώτη σου παράγραφο είσαι μέσα για μέσα!